IPImen ، Firewall ، NGFirewall-UTM، آیپی ایمن، فایروال ایرانی ، فایروال بومی، یوتی ام بومی، یوتی ام ایرانی، فایروال نسل بعدی ایرانی، فایروال نسل بعدی بومی

بلاک‌چین چیست؟

اخبار داغ فناوری اطلاعات و امنیت شبکه

مقدمه

ارزهای دیجیتالی، به خصوص بیت‌کوین روزبه‌روز بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند و ارزش آن‌ها به سرعت در حال افزایش است. این پول‌های مجازی بر پایه‌ی بستری به نام بلاک‌چین (Blockchain) فعالیت می‌کنند.

مدتی است که بلاک‌چین مورد توجه قرار گرفته و نظرات بسیاری نسبت به آن وجود دارد. به عنوان مثال در حالی که عده‌ای از دانشمندان آن را گام بزرگی در آینده‌ی اقتصاد و فناوری‌های تازه می‌دادند، تعدادی از کشورها پول‌های دیجیتالی و این دستاورد را ممنوع کرده و سعی دارند نمونه‌ی مخصوص به خود را تولید بکنند.

دستاوردی که این مطلب سعی در توضیح آن دارد هم‌اینک در زمینه‌های گسترده‌ای مانند مالی، معاملات زمین، حق انتشار و انتخابات الکترونیک به کار گرفته شده، پیش‌بینی می‌شود در آینده‌ای نزدیک به عنوان جایگزینی برای سامانه‌های امروزی انتخاب گردد. در ادامه جزئیاتی از بلاک‌چین با تمرکز روی بیت‌کوین، محبوبی‌ترین ارز دیجیتالی قابل مطالعه است.

Takian.ir Blockchain - بلاک‌چین


تعاریف اولیه:

تاریخچه

در حال حاضر عده‌ای کارشناسان سعی دارند بلاک‌چین و بیت‌کوین را دو موضوع جدا از یکدیگر معرفی کنند؛ اما حقیقت این است که این فناوری اولین بار در کدهای اصلی برنامه‌نویسی بیت‌کوین مشاهده شد. از همین رو به نظر می‌رسد بهتر است ابتدا تاریخچه‌ای از بیت‌کوین شرح داده شود.

بیت‌کوین یک ارز رمز پایه‌ی (cryptocurrency)، ارز دیجیتالی یا پول مجازی است که در اکتبر 2008 اختراع شد. در همان سال فردی ناشناس (به نظر می‌رسد هویت وی هنوز هم شناسایی نشده است) با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) در مقاله‌ای نوشت، بیت‌کوین یک سامانه‌ی پرداخت الکترونیک همتا به همتا1 است. سپس در ژانویه‌ی 2009 کدهای این پول مجازی به صورت منبع باز در اختیار عموم مردم قرار گرفت.

شبکه‌ی بیت‌کوین در سال 2009 با استخراج اولین واحد توسط ناکاموتو آغاز به کار کرد. سپس این فرد در سال 2011 از تمام مجامع عمومی، تالارهای گفتگوی مختص بیت‌کوین، مقالات و برنامه‌نویسی ناپدید شد. با وجود مخفی شدن وی، توسعه‌ی آن ادامه یافته، برنامه نویسان سعی کردند کاربردهای مختلفی برای آن پیدا کنند. برای نمونه می‌توان به نوسانات شدید ارزش آن در 12 مارس 2013 اشاره کرد به گونه‌ای که در صبح همان روز با سقوط 23 درصدی به 37 دلار رسید و در بعد از ظهر افزایش پیدا کرد.

در سال 2013 وبگاه‌ها، شرکت‌ها و استارت‌آپ‌های بسیاری در حوزه‌ی بیت‌کوین شروع به سرمایه‌گذاری و فعالیت کردند تا جایی که ارزش آن در نوامبر همان سال به 1108 دلار رسید؛ اما با انجام تحقیقات از سوی قوانین اجرایی مواجه شد.

وزارت امنیت داخلی آمریکا در سال 2013، تبادل بیت‌کوین را ممنوع کرد. به دنبال این رویداد شرکت «‌اِم‌تی. گاکس» (MT. Gox) که 70 درصد تراکنش‌ها را در اختیار داشت، در سال 2014 به علت به سرقت رفتن 744 هزار واحد از این ارز اعلام ورشکستگی کرد.

به مرور زمان ارزهای دیجیتالی دیگری مانند «لایت‌کوین» (Litecoin) و «داگی‌کوین» (Dogecoin) بر پایه‌ی بیت‌کوین به وجود آمدند؛ اما به علت نوساناتی که روی ارزها وجود داشت، افراد با احتیاط بیشتری روی آن سرمایه‌گذاری می‌کردند. همین موضوع باعث شد کارشناسان در سال 2016 بیت‌کوین را یک فناوری شکست‌خورده به حساب آورند. با وجود این در لحظه‌ی نگارش این مطلب ارزش بین کوین به شدت در نوسان بوده، افزایش می‌یابد.

از طرفی با وجود این که بسیاری از کشورها مانند روسیه، چین و آلمان مبادلات آن را ممنوع کرده‌اند، محبوبیت بلاک‌چین در حال گسترش پیدا کردن است.

بلاک‌چین چیست؟

مارک اندرسون (Marc Andreess)، مؤسس شرکت خدمات رایانه‌ای «نت‌اسکیپ» (Netscape) درباره‌ی بلاک‌چین می‌گوید:

بلاک‌چین روشی برای کاربران اینترنتی است تا قطعه‌ای از دارایی‌های دیجیتالی یکتای خود را به دیگر کاربران انتقال بدهند. این انتقال تضمین شده، امن است و هیچ‌کس نمی‌تواند مشروعیت آن را به چالش بکشد. عواقب این پیشرفت بسیار اغراق‌آمیز است.

مایکاح وینکلسپکت (Micah Winkelspecht)، مؤسس و مدیر شرکت آمریکایی «جم» (GEM)، ارائه‌دهنده‌ی بلاک‌چین نیز در گذشته گفته بود:

بلاک‌چین می‌تواند یک پایگاه داده، پروتکل یا نرم‌افزار باشد. زمانی که اطلاعات ذخیره می‌شود، دیگر امکان بازنویسی و تغییر آن وجود ندارد. این طراحی باعث می‌شود تا بلاک‌چین، یک سوابق تاریخی دائمی ایجاد کند.

ساده‌ترین تعریف برای بلاک‌چین، یک «فهرست دیجیتالی توزیع شده» (described as digital ledger) است.

بلاک‌چین یک پایگاه داده‌ی توزیع شده است که امکان انتقال اطلاعات از یک مکان به مکان دیگر را با امینت بالا فراهم می‌کند. یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های این فناوری همین توزیع شده بودن آن است؛ زیرا باعث می‌شود نسخه‌های متعددی از داده‌ها درون چندین رایانه وجود داشته باشند. این رایانه‌ها یک شبکه‌ی همتا به همتا را شکل می‌دهند. به این معنی که هیچ پایگاه داده یا سروری مرکزی وجود نداشته و هر ماشین به عنوان گرهی از شبکه ایفای نقش می‌کند.

مبادلات بستر بلاک‌چین از طریق رمزنگاری نامتقارن2 صورت می‌گیرد. به علت طبیعت توزیع شده بودن بلاک‌چین داده‌های تمام تراکنش‌های جدید باید در همه‌ی گره‌های شبکه منتشر بشوند تا جامعیت شبکه حفظ گردد. در نتیجه تمام این بخش‌ها باید با یکدیگر هماهنگ بوده و دارای یک نسخه‌ی واحد باشند. به همین منظور اکثر گره‌های شبکه باید در یک راستا عمل بکنند.

هر یک از بلاک‌های موجود در فناوری مورد بحث با فهرستی از تراکنش‌ها به وجود می‌آیند و دارای یک هِدِر هستند. این هدر خود شامل 3 نوع داده‌ی زیر می‌شود:

1 - اطلاعات ساختاری درباره‌ی تراکنش‌های داخل بلاک

2 - برچسب زمانی و اطلاعات مربوط به «الگوریتم اثبات کار3» که برای نحوه‌ی استخراج بلاک‌های جدید و تأیید آن‌ها به کار می‌رود.

3 - از طریق الگوریتم رمزنگاری هش به بلاک والد اشاره می‌کند. منظور از والد در اینجا بلاک قبلی است.

داده‌های بالا زنجیره‌ای از بلاک‌ها را که بخشی از بلاک‌چین هستند تولید می‌کنند و هر یک از آن‌ها توسط کد هشی (امضای دیجیتالی) که در هِدِر قرار دارد و متعلق به بلاک قبل است، قابل شناسایی هستند.

هر بلاک جدید توسط فرایندی به نام «ماینینگ» (mining) به وجود می‌آید که با اعتبارسنجی به تراکنش‌ها، آن‌ها را به زنجیره اضافه می‌کند. برای مثال در بستر بیت‌کوین، در هر 10 دقیقه یک بلاک جدید استخراج می‌شود؛ اما این زمان برای ارزهای مختلف متفاوت است. به ازای هر بلاک تازه‌ای که استخراج می‌شود، ماشین استخراج‌کننده یک پاداش مالی دریافت می‌کند. این پاداش برای بیت‌کوین، 25 واحد بود هر چند به نظر می‌رسد میزان آن از اواخر سال 2016 به نصف کاهش پیدا کرد؛ به عبارت دیگر هر 210 هزار بلاکی که پردازش می‌شود میزان جایزه‌ی دریافتی نصف خواهد شد و این واقعه در نوبت بعد در تاریخ 8 ژوئن 2020 رخ می‌دهد و میزان را به 6.25 بیت‌کوین کاهش می‌دهد.

به‌منظور استخراج هر بلاک جدید در شبکه، ماشین‌ها برای حل یک مسئله‌ی ریاضی بسیار سخت و منحصر به فرد با یکدیگر رقابت می‌کنند. حل این مسئله بسیار ارزشمند است؛ اما از زمان اختراع بیت‌کوین و استخراج اولین واحد آن، پیچیدگی حل مسئله به صورت پیوسته افزایش یافته و در نتیجه قدرت محاسباتی بیشتری می‌طلبد. با توجه به بعضی گزارش‌های منتشر شده در سال 2016، استخراج بیت‌کوین، به حل بیش از 450 هزار تریلیون محاسبه در ثانیه نیازمند بود. همچنین بر اساس محاسبات انجام شده در سال 2015، حفظ زیرساخت‌های ماینینگ در سامانه‌های بیت‌کوین حدود 600 میلیون دلار هزینه در بر دارد.

ظاهراً یکی از مزایای افزایش پیچیدگی الگوریتم اثبات کار امن‌تر کردن بیت‌کوین است؛ اما همین موضوع باعث شده است که دیگر نتوان با استفاده از رایانه‌های خانگی به استخراج ارز دیجیتالی پرداخت. در نتیجه بیشتر عملیات‌های ماینینگ در مزارع وسیعی از منابع محاسباتی صورت می‌گیرد. کلمه‌ی ظاهراً در ابتدای این بخش از آن جهت به کار رفته است که سامانه‌های استخراج بیت‌کوین ممکن است باعث ایجاد «حمله‌ی 51 درصد4» در بستر بلاک‌چین شده و ساختار آن را تغییر بدهد.

به علاوه بر اساس محاسبات انجام شده عملیات ماینینگ به انرژی الکتریکی بسیاری نیاز دارد. برای مثال استخراج هر بین کوین مصرف برقی معادل 1.57 خانواده‌ آمریکایی در طول روز دارد و در طول هر روز حدود 360 هزار تراکنش بیت‌کوین صورت می‌گیرد که نشان از مصرف انرژی سرسام‌آور آن دارد.


ساختار بلاک ها:

چه چیزی داخل بلاک‌چین قرار دارد؟

به عبارت ساده در داخل هر بلاک داده‌هایی شامل عدد صحیحی قراردادی وجود دارد که برای تولید اثبات کار ضروری است. بلاک‌چین بیت‌کوین حاوی اطلاعات هدر و داده‌ی هِدر و داده‌های تراکنش است. این مجموعه یک «درخت درهم‌سازی یا مرکل» از معاملات را ایجاد می‌کند که کد هش آن در ریشه قرار دارد.

درخت درهم‌سازی، درختی باینری، از مقادیر هش است. در پایین‌ترین سطح درخت، به هر تراکنش گرهی شامل مقادیر هش تعلق می‌گیرد. در لایه‌ی بالایی یا گره پدر مقادیر هش فرزندان با یکدیگر ترکیب شده و ارزشی جدید ایجاد می‌کنند و این عمل تا رسیدن به ریشه ادامه می‌یابد. این ساختار درختی اجازه می‌دهد تا عملیات اعتبارسنجی از گره فرزند تا ریشه با سرعت بالاتری صورت بگیرد. همچنین از آنجایی که هر خروجی بیت‌کوین تنها یک‌بار تولید می‌شود تا زمانی که رها شده باشد می‌توان درخت را از طریق الگوریتم‌های هرس سازی کوتاه کرد تا سرعت عملیات افزایش یابد.

چگونه زنجیره‌ی بلاک تشکیل می‌شود؟

 Takian.ir Blockchain - چگونه زنجیره بلاک چین تشکیل میشود

هر بلاک شامل کد هشی است که به بلاک قبلی اشاره می‌کند. در بلاک‌چین بیت‌کوین، هِدر بلاک‌ها بخشی مخصوصی به کد هش بلاک‌های قبلی دارند. در نتیجه هر کدام به نمونه‌ی قبلی خود اشاره کرده و زنجیره‌ای پیوسته ایجاد می‌کنند. بعضی مواقع در این زنجیره یک انشعاب (fork) رخ می‌دهد و این موضوع به دلیل پردازش دو بلاک در فاصله‌ی زمانی بسیار کوتاه است. در این شرایط بلاک‌های بعدی ممکن است روی هر دو انشعاب قبلی ادامه پیدا کنند و با وجود این معتبر باقی بمانند. البته در فرآیندهای بعدی یک انشعاب از دیگری طولانی‌تر خواهد شد و شبکه انشعاب بزرگ‌تر را می‌پذیرد و انشعاب دیگر تا زمانی که طولش بیشتر از دیگری نشود مورد بازبینی قرار نمی‌گیرد.

همچنین هر تراکنش یک کد هش 64 کاراکتری تولید می‌کند. این کد با کد هش قبلی ترکیب می‌شود تا یک بلاک جدید ایجاد کند.

آجای ویج (Ajay Vij)، معاون مدیر و رییس بخش خدمات مالی شرکت «اینفوسیس» (Infosys)، گفت:

هر بلاک با استفاده از بلاک‌های جدید، یک ترتیب خطی، زمانی و رشته کاراکترهای یک‌بار مصرف تولید می‌کند. به همین دلیل دست‌کاری و ایجاد اطلاعات نادرست و غیرقابل ردیابی، تقریباً غیرممکن است.

زمان ایجاد بلوک‌های کنترل شده

بلاک‌چین به گونه‌ای طراحی شد که میانگین زمان برای تولید یک بلاک ثابت باقی بماند. به عنوان مثال این زمان برای بیت‌کوین 10 دقیقه است. این در حالی است که دیگر ارزهای دیجیتالی دارای زمان‌های متفاوتی مانند 30 ثانیه یا 5 دقیقه هستند. زمان تولید بلاک با اضافه شدن مقادیری متفاوت به داخل آن به دست می‌آید.

در بیت‌کوین، مقدار هش بلاک باید به شدت کمتر از ارزش وارد شده باشد تا مورد پذیرش قرار گیرد. این عدد با توجه به قدرت کامل محاسباتی شبکه متفاوت است. هر چه قدرت پردازشی بیشتر باشد ارزش کسب ارائه شده کمتر خواهد بود و تولید بلاک سخت‌تر خواهد شد.

ذخیره‌سازی اطلاعات

 Takian.ir Blockchain - ذخیره سازی اطلاعات در بلاک چین

تراکنش‌ها از عملکردهایی مانند ارسال پیام از طریق اسکریپت «OP_RETURN» در هنگام معاملات بیت‌کوین پشتیبانی می‌کنند. این ویژگی باعث می‌شود تا معاملات بیت‌کوین بیش از نمونه‌های دستی گسترش پیدا کنند. یک فرستنده انتخاب می‌کند که متنی در داخل تراکنش جایگذاری شده و این تراکنش به بخشی از زنجیره‌ی بلاک‌ها تبدیل می‌شود. این پیام را به راحتی می‌توان بازیابی کرد؛ اما تغییر آن تقریباً غیرممکن است، مگر این که تمام بلاک از ابتدا نوشته شود. در نتیجه این بستر می‌تواند قابلیتی را برای ذخیره‌سازی پیام‌های کوتاه ارائه بدهد.

برای نمونه کد هش یک فایل می‌تواند در یک تراکنش قرار بگیرد. به همین علت کاربران می‌توانند محتوای پیام را بررسی کرده و اصلی بودن و دست‌کاری نشدن آن را مورد تأیید قرار بدهند.

تفاوت بین بلاک‌چین آزاد و مجوزدار

همان‌گونه که در بخش‌های قبل گفته شد بلاک‌چین بر پایه‌ی سه فناوری کلیدهای رمزنگاری، شبکه‌ای توزیع شده و پروتکل‌های خدمات‌دهی شبکه کار می‌کند. بیت‌کوین یکی از اصلی‌ترین بسترهای این فناوری شناخته می‌شود. هر شخصی قابلیت استفاده از کلیدهای رمزنگاری آن را داشته و همه می‌توانند به شبکه‌ی آن ملحق بشوند. همچنین افراد قابلیت تبدیل‌شدن به ماینرهای شبکه و دریافت جایزه‌ی آن را دارند. به علاوه ماینرها می‌توانند در هر زمانی که بخواهند شبکه را ترک کرده و بعد از مدتی به آن بازگردند و به علت دسترسی کاملی که دارند، از تمام فعالیت‌های شبکه در زمان غیبت خود با خبر شوند.

به طور کلی هر شخصی تا زمانی که به مقررات پایبند باشد می‌تواند به مطالعه‌ی شبکه پرداخته، در آن تغییرات قانونمند یا بلاک جدیدی در زنجیر ایجاد کند. به همین دلیل به آن بلاک‌چین عمومی گفته می‌شود؛ اما راه‌های دیگری نیز برای ساخت بلاک‌چین وجود دارد.

بلاک‌چین می‌تواند به گونه‌ای ایجاد شود که خواندن اطلاعات در آن به مجوز نیاز داشته باشد، در نتیجه گروه‌هایی که می‌توانند به انجام تراکنش در آن پرداخته یا بلاک جدیدی در آن ایجاد بکنند، محدود خواهند شد.

برای مثال ارز دیجیتالی «ریپل»، در بستر یک بلاک‌چین مجوزدار شکل گرفته است. یک استارت‌آپ تعیین می‌کند چه کسی می‌تواند در شبکه‌ی آن‌ها تراکنش انجام بدهد. برای نمونه می‌توان به «CGI»، «MIT» و مایکروسافت اشاره کرد که علاوه بر تأیید تراکنش‌ها، گره‌های خود را نیز در نقاط مختلف جهان ایجاد می‌کنند.

یک توسعه دهنده‌ی بلاک‌چین ممکن است بخواهد همه‌ی افراد امکان مطالعه‌ی اطلاعات را داشته باشند؛ اما نخواهد که هر کسی امکان دسترسی به گره‌ها، تأیید معامله، ماینینگ یا خدمات امنیت شبکه را به دست آورد. این موضوع یک وضعیت رقابتی است که کارآفرینان آن را در بسترهای مختلف تجربه می‌کنند.

مقایسه‌ی بلاک‌چین با ویکی‌پدیا

بسیاری از مردم با استفاده از بلاک‌چین می‌توانند رکوردی از اطلاعات را ایجاد کنند و دیگران نیز روی نوع ذخیره‌سازی و بروزرسانی آن نظارت خواهند داشت. به طور مشابه نوشته‌های ویکی‌پدیا محصول یک ناشر نیست و هیچ‌کس روی‌داده‌های آن کنترلی ندارد. با وجود این بلاک‌چین و ویکی‌پدیا با یکدیگر چندین تفاوت اساسی دارند. درست است که هر دوی این بسترها توسط سامانه‌های توزیع شده اجرا می‌شوند؛ اما ویکی‌پدیا در «شبکه‌ی جهانی اطلاعات» و با استفاده از مدل شبکه‌ی «مشتری-خدمات دهنده» فعالیت می‌کند.

در اینجا مشتری با توجه به مجوزهای خود می‌تواند به اطلاعاتی که در یک سیستم مرکزی ذخیره شده دسترسی پیدا کرده و محتویات ویکی‌پدیا را تغییر بدهد. زمانی که کاربر به صفحه‌ی ویکی‌پدیا دسترسی پیدا کند، یک نمونه‌ی بروزرسانی شده از نسخه‌ی اصلی محتویات این بستر دریافت می‌کند و مدیریت پایگاه داده در اختیار ادمین باقی‌مانده و دسترسی و مجوزها در اختیار یک مقام مرکزی به جا می‌ماند.

زیرساخت دیجیتالی ویکی‌پدیا به سامانه‌های محافظت شده و پایگاه داده‌های مرکزی مورداستفاده‌ی دولت‌ها، بانک‌ها و بیمه‌ها در عصر حاضر، شباهت بسیار دارد. مدیریت این مراکز، بروزرسانی، دسترسی و اقدامات محافظتی در برابر حملات سایبری، توسط مدیران و صاحبان آن‌ها صورت می‌گیرد. در مقابل ستون فقرات فناوری پایگاه داده‌ی توزیع شده‌ی بلاک‌چین کاملاً متفاوت است. پایگاه داده‌ی آن هیچ مدیری ندارد و هیچ‌کس نمی‌تواند کنترل آن را بر عهده بگیرد.

بلاک‌چین بیت‌کوین یک زنجیره‌ی عمومی به اشتراک گذاشته شده است. این موضوع بیان می‌کند همه‌ی افراد به زنجیره و بلاک‌ها دسترسی کامل داشته و نه تنها می‌توانند اطلاعات آن را مورد مطالعه قرار دهند؛ بلکه می‌توانند بلاک جدیدی را نیز به آن اضافه بکنند.

هر کاربر می‌تواند گرهی کامل را با دریافت یک کپی از تمام بلاک‌چین را که شامل داده‌های تمام تراکنش‌ها و رکوردها است، اجرا کند. سپس هر گره خود به صورت مستقل می‌تواند معاملات ورودی را پردازش کرده و آن‌ها را گسترش بدهد.

هیچ گره‌ی مرکزی وجود نداشته و داده‌ها به صورت توزیع شده هستند؛ اما هر گره می‌تواند به صورت مستقل عمل کرده و اقدامی را که موردپذیرش قرار گرفته است در سراسر شبکه منتشر بکند.

نسخه‌ی اصلی ویکی‌پدیا روی سرور بروزرسانی شده و همه‌ی کاربران به نسخه‌ی جدید آن دسترسی دارند. در بلاک‌چین نیز همین عمل صورت می‌گیرد، با این تفاوت که هر گره به صورت مستقل پردازش می‌شود و در نتیجه هر گره نسخه‌ی خود را از رویدادها ایجاد کرده و برورزسانی می‌کند. این موضوع نیاز به وجود یک رابط قابل‌اعتماد را از بین می‌برد.

اصل اعتماد یکی از مهم‌ترین موضوعات برای برقراری ارتباط دو گروه با یکدیگر است. این اصل در دنیای دیجیتال با احراز هویت و بررسی مجوزها بررسی می‌گردد. به عبارت ساده‌تر در دنیای مجازی سؤالاتی مانند «آیا شما همان فردی که ادعا می‌کنید هستید؟» و «آیا شما مجاز هستید کاری را که می‌خواهید، انجام بدهید؟» مطرح می‌شود.

کلید رمزنگاری خصوصی (private key cryptography)، در زمینه‌ی فناوری بلاک‌چین، یک ابزار مالکیت قدرتمند است که نیازهای احراز هویت را فراهم می‌کند. داشتن یک کلید خصوصی به معنای مالکیت است. با وجود این تأیید اعتبار تنها کافی نیست. بلکه شبکه‌ای توزیع شده و همتا به همتا مورد نیاز است تا خطر جعل و شکست داده‌ها از بین برود. این شبکه باید نسبت به حسابداری و امنیت معاملات متعهد باشد. تأیید اعتبار تراکنش‌ها، نتیجه تأیید آن توسط کل شبکه است. (پروتکل بلاک‌چین)

تأیید اعتبار راهی است که به شیوه‌ی یاد شده در فضای دیجیتالی نیاز به اعتماد گران قیمت را از بین می‌برد. در دنیای امروز کارآفرینان صنایع مختلف در سراسر دنیا با پیامدهای این پیشرفت آَشنا شده و ارتباطات بین‌المللی جدید و قدرتمندی را ممکن ساخته‌اند.

فناوری بلاک‌چین در بیشتر موارد به عنوان ستون فقرات لایه‌ی تراکنش در اینترنت شناخته می‌شود.


تاثیر در اقتصاد:

چگونه بلاک‌چین در اقتصاد تأثیر می‌گذارد؟

با توجه به مطالب گفته شده، هر زمان که یک معامله‌ی بیت‌کوین رخ می‌دهد داده‌های آن در یک بلاک دیجیتالی ذخیره شده، به زنجیره‌ی اصلی متصل می‌گردد؛ مانند اینترنت، بلاک‌چین نیز دارای بستری توزیع شده است که از الگوریتم پیچیده‌ای تقریباً غیر قابل هک استفاده می‌کند. همچنین آن را می‌توان به عنوان نوعی فناوری اشتراک فایل که در دسترس همه قرار دارد نیز به حساب آورد که تنها در زمان خرید و فروش ارز تغییر پیدا کرده، گسترش می‌یابد.

ماهیت غیر متمرکز ارزهای رمز پایه بسیاری از فناوری‌های دیگر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این ارزها غیرقابل کنترل بوده و با هیچکدام یک از قوانین موجود همخوانی ندارند. در نتیجه بسیاری از افراد آن را روشی جدید برای ثبت اطلاعات به حساب می‌آورند. با توجه به اینکه بلاک‌چین امنیت نسبتاً بالایی را فراهم می‌کند و حجم عظیمی از داده‌ها توسط دولت‌ها، بانک‌ها، کسب و کارها و بسیاری حوزه‌های دیگر ذخیره می‌شوند، به نظر می‌رسد بلاک‌چین به زودی خود را از ارزهای دیجیتالی جدا کرده و کاربردهای گسترده‌ای در آینده‌ی نزدیک برای آن در نظر گرفته شود.

بسیاری از مؤسسات مالی، بزرگ‌ترین بانک‌ها، اندیشکده‌ها، شرکت‌های مشاوره و دولت‌ها هم‌اکنون در مورد تأثیرات اقتصادی بلاک‌چین تحقیق می‌کنند. شرکت «آر 3» هم‌اکنون در تلاش است به سؤالات مطرح شده در این حوزه پاسخ بدهد.

فناوری بلاک‌چین به شعبه‌های بانک‌ها در سراسر جهان اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به باز و بسته کردن ارتباطات دو طرفه، از بستری امن بهره‌مند شوند. با بهره‌مندی از پروتکل‌های فعلی، انجام تراکنش‌های بین‌المللی به چندین روز زمان نیاز دارند؛ اما بستر موردبحث این زمان را به یک کلیک روی ماوس کاهش می‌دهد. همچنین استارت‌آپ‌های بسیاری وجود دارند که ایده‌های آن‌ها بر پایه‌ی بلاک‌چین شکل گرفته است.

در ادامه می‌توان تعدادی از تأثیرات این فناوری را مطالعه کرد.

بلاک‌چین در اقتصاد

در کتاب «انقلاب بلاک‌چین» (Blockchain Revolution)، نوشته‌ی دان و الکس تاپ‌اسکات (Don & Alex Tapscott) که در سال 2016 منتشر شد آمده است:

بلاک‌چین نه تنها یک فهرست دیجیتالی توزیع شده‌ی پایدار از معاملات اقتصادی و مالی است؛ بلکه می‌توان آن را به گونه‌ای برنامه‌ریزی کرد که هرگونه داده‌ی ارزشمندی را ذخیره‌سازی کند.

بانک‌ها و مؤسسات مالی در عصر حاضر از تمام امکانات آنلاین و دیجیتالی فعلی به منظور ارائه‌ی خدمات بهره گرفته‌اند؛ اما به نظر می‌رسد هنوز هم روش‌هایی برای افزایش سرعت بازارهای بین‌المللی این حوزه وجود داشته باشد.

در حال حاضر بانک‌های خاصی در بعضی کشورها از پایگاه داده‌ای امن برای ذخیره‌سازی اطلاعات تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. برای بانکی که با دیگر شعبه‌های خود در سراسر جهان مبادلات انجام می‌دهد، یک پایگاه داده‌ی امن باید از هر دو سو باز و بسته شود؛ اما این روش با وجود فراهم کردن سطح امنیتی بالا، به صرف هزینه و زمان بسیار بالایی نیاز دارد.

در یک نظرسنجی انجام شده توسط تحلیلگران، 33 درصد شرکت‌کنندگان گفتند انتظار دارند در سال 2018، استفاده از فناوری بلاک‌چین به عنوان بخشی از بانکداری تصویب شود و بیشتر افراد باقی‌مانده این شرایط را برای سال 2020 در نظر گرفته‌اند.

با توجه به نظرسنجی انجام گرفته، هم‌اکنون 69 درصد از بانک‌ها در حال آزمایش فناوری بلاک‌چین مجاز هستند. به علاوه نیمی از بانک‌ها نیز در حال همکاری با شرکت‌های نوپای فین‌تک (FinTech) و دیگر شرکت‌های فناوری هستند تا قابلیت‌های آن افزایش پیدا کند.
هم‌اکنون بیش از 5 مورد استفاده برای بلاک‌چین در نظر گرفته شده است که شامل پرداخت، مدیریت هویت دیجیتال، پاک‌سازی و تسویه حساب، نامه‌های اعتباری و پیوندهای وام می‌شود.

پایانی بر مرد میانی (واسطه‌ها)

در صورت به کارگیری بلاک‌چین مؤسسات بین‌المللی مالی می‌توانند بسیار سریع‌تر از گذشته به انجام تراکنش در سراسر جهان پرداخته، از مزایای بیشتری در زمینه‌ی تبدیل ارز برخوردار شوند. به علاوه با زمانی که به دست می‌آورند، سرمایه‌گذاری‌های بیشتری صورت خواهد گرفت.

تجار اقتصادی متوجه مزایای بلاک‌چین شده‌اند؛ زیرا این ویژگی روند فروش سهام را سریع‌تر خواهد کرد. به کمک این فناوری بسیاری از واسطه‌های موجود حذف خواهند شد. همچنین علاوه بر مؤسسات مالی، بسیاری از سازمان‌ها می‌توانند از بلاک‌چین برای برقراری ارتباطات درون سازمانی استفاده بکنند.

شرکت گلدمن ساکس، تخمین می‌زند، اگر مؤسسات مالی سراسر جهان از بلاک‌چین استفاده کنند، سالانه 6 میلیارد دلار در اقتصاد جهانی صرفه‌جویی خواهد شد.

صنایع دیگر:

یک پایگاه داده‌ی توزیع شده برای مؤسسات مالی می‌تواند سرعت انجام کارها در صنایع دیگر را نیز افزایش بدهد. بلاک‌چین می‌تواند بدون دخالت انسانی، رکوردهای غیرقابل تغییر را از همه‌ی تراکنش‌ها، از لحظه‌ی تأسیس شرکت وارد کرده و ذخیره کند.

برای نمونه در وبگاه «ای‌بِی» (eBay)، فروشندگان هزینه‌ی تراکنش‌های میزبانی و فروش اقلام را پرداخت می‌کنند. در حالی که بخشی از این هزینه به عنوان سود محسوب می‌گردند، حجم بالایی از آن به مؤسسات واسطه‌ای که در این تبادل دیجیتالی نقش دارند، تعلق می‌گیرد. اپن مارکت (Open market)، رقیب ای‌بِی برای حذف واسطه‌ها از بلاک‌چین استفاده کرده است، در نتیجه دو طرف معامله می‌توانند بدون نیاز به قوانین قدیمی به صورت مستقیم با یکدیگر معامله کنند.

دستاورد بالا مورد توجه سطوح پایین‌تر نیز قرار خواهد گرفت؛ زیرا دیگر نیازی نیست مصرف‌کنندگان صبر کنند تا مشروعیت پول سرمایه‌گذاری شده‌ی آن‌ها مورد تأیید قرار بگیرد.

تأثیر اجتماعی:

در طول چندین سال درباره‌ی نحوه‌ی تأثیرگذاری ارز رمز پایه روی جامعه از طریق اینترنت صحبت‌های بسیاری صورت گرفته است؛ اما برای این موضوع نمی‌توان نظر قطعی داد. همچنین مشخص نیست آیا بیت‌کوین در طول 50 سال آینده ارزش فعلی خود را حفظ خواهد کند.

با وجود این به نظر می‌رسد بازار سرمایه‌گذاری ارزی در سال 2018 به شکلی ناپایدار و غیرقابل پیش‌بینی کار خود را ادامه بدهد. از طرفی به نظر می‌رسد به علت مزایای گسترده‌ی ارائه شده توسط بلاک‌چین، این فناوری توسط مؤسسات بسیاری به کار گرفته شود. همچنین از آنجایی که تبدیل پایگاه داده‌های متمرکز موجود به بلاک‌چین از روند ساده‌ای برخوردار است، احتمالاً در آینده‌ی نزدیک بخش بزرگی از جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به جزئی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره خواهد شد.


کاربردهای بلاک چین:

در ادامه می‌توان تعدادی از موارد کاربردی این دستاورد را مطالعه کرد.

1 - بانکداری

همان‌طور که در بخش‌های قبل گفته شد، مؤسسات مالی می‌توانند به کمک بلاک‌چین سرعت تراکنش‌ها را افزایش داده، زمان و هزینه‌ی مورد نیاز آن را کاهش بدهند.

مایکاح وینکلسپکت، مؤسس و مدیر شرکت آمریکایی جم، یکی از ارائه‌دهندگان بلاک‌چین گفت:

از فناوری بلاک‌چین می‌توان در زیرساخت‌های مالی موجود مانند سهام، اوراق قرضه و زمینه‌های بسیار دیگری استفاده کرد.

مؤسسات مالی، شرکت‌هایی هستند که بلاک‌چین را وسیله‌ای برای افزایش موفقیت‌های خود می‌دانند. وینکلسپکت گفت:

آن‌ها می‌توانند در حالی که سامانه‌هایشان با پلتفرم‌های شرکت‌های دیگر سازگار است، داده‌های مربوط به موجودی و دارایی‌های خود را به‌صورت رمزنگاری شده و با امنیت بالا، تولید، مدیریت و ذخیره کنند. این شرکت‌ها می‌توانند خدماتی یا دیگر مؤسسات مالی باشند.

البته مؤسسات مالی و بانک‌هایی که از بلاک‌چین استفاده می‌کنند، باید خطر کاهش قدرت در بازار تبادلات ارزی را بپذیرند.

بانک‌ها، به‌عنوان مجریان اصلی بازار تبادلات ارزی شناخته می‌شوند؛ اما این فناوری و بیت‌کوین، خلأ بزرگی در این بخش ایجاد می‌کنند؛ اما در هزینه‌ی ایجاد زیرساخت‌ها صرفه‌جویی خواهد شد.

مقامات بانک انگلیسی سانتاندر (Santander) پیش‌بینی می‌کنند، بلاک‌چین می‌تواند در سال 2022 به‌صورت سالانه 20 میلیارد دلار ذخیره‌ی مالی برای بانک‌ها فراهم کند.

2 - بهداشت و درمان

اطلاعات مردم و بیماران یک جامعه یکی از حساس‌ترین انواع داده به حساب می‌آیند و محافظت از آن‌ها باید در اولین اولویت‌های مقامات قرار داشته باشد؛ زیرا نشت داده‌ها ممکن است باعث مرگ بیماران بسیاری شده، مشکلات فراوانی را برای مراکز درمانی به وجود آورند یا حتی سو استفاده‌ها و باج‌گیری‌های گسترده‌ای رخ دهد.

برای نمونه می‌توان به بعضی از گزارش‌ها اشاره کرد که بر اساس آن، تنها در سال 2015، بیش از 100 میلیون نفوذ سایبری به بخش درمانی صورت گرفته است.

از بلاک‌چین می‌توان در زمینه‌های صنعتی، پزشکی و زمینه‌های بسیار دیگری استفاده کرد. به‌عنوان مثال می‌توان آن را در بخش پزشکی -که سوابق بیماران دست‌کاری می‌شود- به کار گرفت. این فناوری به پزشکان اجازه می‌دهد تا پرونده‌ای از سوابق بیماران را با امنیت بالا ذخیره کرده و آن‌ها را در صورت لزوم در اختیار دیگر بیمارستان‌ها و مراکز درمانی قرار دهند. این کار علاوه برافزایش امنیت ذخیره‌سازی و انتقال داده‌ها، باعث کاهش خطرها و هزینه‌های مدیریت داده‌ها می‌شود

3 - دولت‌ها

شبکه‌ی بلاک‌چین به علت قدرت خود در ذخیره‌سازی دارایی‌های دیجیتالی و تهیه‌ی تاریخچه‌ی غیرقابل تغییری از آن‌ها مورد توجه مقامات کشورهای مختلف قرار گرفته است. برای نمونه در حال حاضر دولت‌مردان انگلیس در حال تحقیق برای بهبود روش‌های ذخیره‌سازی اطلاعات توسط بلاک‌چین هستند. به علاوه وزارت زمین دوبی (DLD)، در زمان برگزاری «نمایشگاه جیتکس 2017» (GITIX 2017)  اعلام کرد، اولین نهاد دولتی در سراسر جهان خواهد بود که از این فناوری استفاده می‌کند.

وزارت زمین دوبی از بلاک‌چین برای ایجاد یک پایگاه داده‌ی امن به منظور ذخیره‌سازی داده‌های همه‌ قرار داده‌های حوزه املاک مانند اجاره‌نامه‌ها، ارتباطات با اداره آب و برق، مخابرات و دیگر صورت‌حساب‌های مرتبط با استفاده می‌کند.

به علاوه تعدادی از پژوهشگران هم‌اکنون در حال بررسی ظرفیت بلاک‌چین برای ایجاد حکومتی خودمختار هستند.

4 - قانون کپی‌رایت

یکی از مشکلاتی که تولیدکنندگان نرم‌افزار، نویسندگان، فیلم‌سازان و فعالان چندین حوزه‌های دیگر دارند؛ رعایت نشدن قانون کپی‌رایت است به گونه‌ای که حتی در بعضی موارد بیش از نیمی از فروش محصول آن‌ها به صورت غیر قانونی انجام می‌شود.

از فناوری بلاک‌چین می‌توان برای مقابله با دریافت محصولات چند رسانه‌ای به صورت غیرقانونی استفاده کرد.

5 - انتخابات الکترونیک

در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 آمریکا، هک‌های گسترده‌ای روی سامانه‌های انتخاب الکترونیکی این کشور رخ داد و مقامات آمریکایی، روسیه را مسئول انجام این کار دانستند. از طرفی با توجه به تعدادی از گزارش‌های مختلفی که منتشر شده است این سامانه‌ها آسیب‌پذیر بوده و در صورت هک شدن علاوه بر به سرقت رفتن اطلاعات رأی‌دهندگان، نتیجه‌ی انتخابات تغییر می‌کند و آینده‌ی یک کشور به بازیچه‌ی هکر تبدیل خواهد شد.

ویج معتقد است از فناوری مورد بحث می‌توان برای اعتبارسنجی و جلوگیری از انجام تقلب در انتخابات الکترونیک نیز استفاده کرد.

6 - شناسایی هویت دیجیتالی

کلیدهای رمزنگاری کاربران به آن‌ها حقوق مالکیتی اعطا کرده و امکان برقراری روابط دیجیتالی را فراهم می‌کند. بلاک‌چین می‌تواند فرصت‌های مناسبی را برای ایجاد یک سامانه‌ی قدرتمند شناسایی هویت دیجیتالی فراهم کند.

از آنجایی که دارندگان کلیدهای رمزنگاری خصوصی دارای مالکیت‌های دیجیتالی هستند. بلاک‌چین یک راهکار امنت برای مدیریت شناسایی در جهان دیجیتالی به حساب می‌آید که مانع به اشتراک‌گذاری بخش عظیمی از داده‌های آسیب‌پذیر خصوصی توسط کاربران خواهد شد.

7 - توکنیزاسیون

از بلاک‌چین می‌توان برای تأیید صحت اعتبار داده‌های فیزیکی منحصر به فرد استفاده کرده و توکنی دیجیتالی را به هر کدام از آن‌ها نسبت داد. این توکن‌ها برای مرتبط ساختن دنیاهای دیجیتالی و فیزیکی به یکدیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند. از این نشانه‌ها می‌توان برای مدیریت زنجیره‌ی تأمین، مالکیت معنوی مقابله با جعل و شناسایی تقلب بهره گرفت.

8 - اینترنت اشیا

اینترنت اشیا را می‌توان شبکه‌ای برای مدیریت ابزارهای الکترونیکی خاص متصل به اینترنت به حساب آورد. برای نمونه می‌توان به کمک این ابزارها روی دمای هوای انبارها نظارت کرد. همچنین امکان مدیریت خودکار سامانه‌ها از راه دور به کمک اینترنت اشیا فراهم می‌شود.

اینترنت اشیا می‌تواند با ترکیب نرم‌افزار، حسگرها و ایجاد شبکه‌ی تبادل اطلاعات، نظارت روی سامانه‌ها را ساده‌تر کرده، هزینه‌ها را کاهش بدهد. ترکیب شبکه‌ی ایجاد شده با اینترنت اشیا بر پایه‌ی بلاک‌چین می‌تواند قابلیت اطمینان آن را افزایش بدهد. برای نمونه گوگل، انویدیا و شرکت‌های خودروسازی که روی توسعه‌ی خودروهای بی راننده و شبکه‌های ارتباطی بین آن‌ها کار می‌کنند. می‌توانند به کمک ترکیب دو دستاورد بالا شبکه‌ای امن‌تر و قابل‌اعتماد را برای خودروها ایجاد کنند که بدون نیاز به سامانه‌ای مرکزی با سرعت بیشتری داده‌ها را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند.

9 - تغییر دیدگاه نسبت به اینترنت

در آینده‌ی نزدیک هر شخصی که به گونه‌ای با اقتصاد مبتنی بر پول رابطه داشته باشد، از مزایای بلاک‌چین بهره‌مند خواهد شد. با وجود این کاربردهای گسترده‌تری برای آن به وجود خواهد آمد. برای نمونه تغییر از پایگاه داده‌های مرکزی به غیرمتمرکز ممکن است برای همیشه روش تعامل را در سراسر اینترنت متحول کند. عده‌ای از متخصصان نیز از بلاک‌چین به عنوان نسل جدیدی از اینترنت یا «وب 3» (WEB 3) یاد می‌کنند.

داده‌های وبگاه‌ها در سامانه‌های مدیریت محتوا (CMS) که عملکردی مشابه پایگاه داده‌های متمرکز دارند ذخیره می‌شوند؛ اگر هکری موفق شود به آن نفوذ کند می‌تواند داده‌ها را به هر شیوه‌ی دلخواهی دست‌کاری کرده یا به سرقت ببرد. با وجود این اگر داده‌ها به بستر بلاک‌چین منتقل شوند نه تنها جلوی دسترسی مجرمان سایبری گرفته می‌شود؛ بلکه کاربران دیگر به سرورها برای انتقال داده وابستگی نخواهند داشت. این موضوع به معنای سرعت بسیار بالای دانلود و جریان اطلاعاتی بی‌وقفه‌ی ابزارهای متصل به اینترنت است.

10 - هوش مصنوعی

یکی از جدیدترین زمینه‌هایی که بلاک‌چین را می‌توان در آن به کار برد، هوش مصنوعی است. زمانی که این دو فناوری با یکدیگر ادغام بشوند استخراج داده به هسته‌ی آن‌ها تبدیل خواهد شد.

با کمک بلاک‌چین می‌توان حجم عظیمی از داده‌ها را به شکلی کاملاً پایدار ذخیره کرد و با کمک هوش مصنوعی امکان تشخیص یا پیش‌بینی الگوهای موجود در داده‌های زنجیره‌ی ایجاد شده فراهم می‌شود؛ به همین دلیل، نسبت به نمونه‌های امروزی که از داده‌های ناقص یا نادرست بهره می‌گیرند، نتیجه بسیار دقیق‌تری به دست می‌آید. همچنین به مرور زمان با حذف نظارت انسانی، دقت یاد شده افزایش خواهد یافت.

11 - وب 3.0

عده‌ای از تحلیلگران معتقدند بلاک‌چین بستری برای به وجود آمدن وب 3 است و به کمک آن می‌توان اینترنتی امن ایجاد کرد.

اگر محتوای آنلاین را بتوان به واسطه‌ی فناوری همتا به همتا و توزیع شده‌ی بلاک‌چین ذخیره‌سازی کرد، اینترنت به سرعت تغییر کرده و به محلی کاملاً متفاوت تبدیل می‌شود.

همان‌گونه که گفته شد از بلاک‌چین هم‌اینک در برقراری ارتباطات پهن باند توزیع شده همتا به همتا، مدل‌های مالی و سامانه‌های رأی‌گیری  استفاده می‌شود و احتمالاً به‌کارگیری آن در ارزهای دیجیتالی احتمالاً از پایین‌ترین سطح اهمیت قرار دارد. در عصر حاضر اصلی‌ترین موضوعی که پیرامون بلاک‌چین مطرح می‌شود، امکان تغییر بستر اینترنت و به وجود آمدن وب 3 است.

وب 3 لزوماً بر پایه‌ی اطلاعات بنا نمی‌شود، محلی که کاربران به الگوریتم‌های هوشمند نیاز دارند و داده‌هایی را بدون اینکه متوجه شوند، دریافت می‌کند.

اگر وب 2.0 فازی از اینترنت باشد که به واسطه‌ی همکاری‌ها، شبکه‌های اجتماعی و «رده‌بندی مردم» ایجاد شد؛ اما وب 3.0 با زیرساخت‌ها و تعاریف ارائه شده برای آن تعریف نمی‌شود. بلاک‌چین ابزاری است که بستر اینترنتی که ارتباطات همتا به همتا را به وجود می‌آورد، به خود آن تبدیل می‌کند.

ایده‌ی اینترنت آزاد به صورت کامل به واقعیت بدل نشده است. ایده‌ای که به هر شخص اجازه می‌دهد به طور آزاد و محرمانه به برقراری ارتباط بپردازد. از طرفی شرکت‌های بزرگ و کاربران معمولی به یک اندازه به منابع دسترسی دارند. دلیل اصلی به وقوع نپیوستن طرح بالا، وجود سرورها است.

سرورها به ذخیره‌سازی داده‌های موجود در اینترنت می‌پردازند و زمانی که کاربری قصد بازدید از یک صفحه‌ی وب را دارد، داده‌های آن از یک سرور بازخوانی می‌شوند. شرکت‌های مخابراتی و فناوری بزرگی مانند گوگل و آمازون که میزبان حجم بالایی از تجهیزات یاد شده هستند، می‌توانند به شیوه‌ی دلخواه آن را گسترش بدهند. همچنین اگر هکری بخواهد اینترنت را از کار بیندازد، تنها کافی است به یک یا چند نمونه‌ها از آن‌ها حمله کند. لازم به یادآوری است در سال 2016، چنین حمله‌ای رخ داد.

محتوا تنها چیز مورد نیاز، برای تبدیل بلاک‌چین به اینترنتی خودبه‌خود همتا به ‌همتا است؛ زیرا تقریباً تمام چیزهایی که در این بستر قرار می‌گیرند محتوا محسوب می‌شوند.

اقدام بالا چالش‌های بسیاری دارد که نباید آن‌ها را نادیده گرفت. برای نمونه ذخیره‌سازی داده‌ها روی بلاک‌چین، خود با محدودیت و مشکلات خاصی روبه‌رو است و می‌تواند باعث ناپایداری سامانه بشود. از طرفی هم‌اینک از سیستم‌هایی ساخته شده بر پایه‌ی سرورها استفاده می‌شود؛ در نتیجه استانداردهای متفاوتی مورد نیاز بوده و باید با احتیاط مورد بررسی قرار بگیرند. برای مثال دریافت فایلی که در نسل‌های ابتدایی اینترنت چندین دقیقه طول می‌کشید، هم‌اکنون در کسری از ثانیه دانلود می‌شود.

همان‌گونه که گفته شد ایده‌ی انتقال اینترنت به بستر بلاک‌چین، کاملاً جدید نیست. اولین ارتباطات همتا به همتا به دو دهه‌ی قبل بازمی‌گردد و تاکنون شرکت‌های مختلفی خدمات خود را بر پایه‌ی آن ارائه می‌دهند.

در حال حاضر محتوا از دو طریق پرداخت حق اشتراک‌های ماهیانه یا تبلیغات اطراف صفحات وب در اختیار کاربران قرار می‌گیرند. در هر دوی این روش‌ها یک واسطه و مانع برای پرداخت‌های کوچک وجود دارد؛ اما بلاک‌چین امکان برقراری ارتباط مستقیم بین مشتری و خدمات دهنده را فراهم می‌کند.

یکی از نگرانی‌های اصلی ایجاد وب 3.0 با بلاک‌چین، سانسور محتوا است؛ زیرا به‌کارگیری این فناوری به معنای حذف سرورهای مرکزی و قوانین پیرامون آن است. این موضوع مسائل سیاسی و محتواهای غیرقانونی را پیچیده‌تر می‌کند. در چنین بستری تمام محتوای غیراخلاقی، تروریستی و غیرقانونی در اختیار کاربران قرار گرفته و مقابله با آن بسیار سخت می‌شود.

 


سرمایه گذاران بزرگ بیت کوین:

نظرات افراد متخصص نسبت به بلاک‌چین:

از زمان به وجود آمدن بلاک‌چین افراد و سازمان‌های بسیاری نسبت به این فناوری واکنش نشان دادند، در ادامه می‌توان تعدادی از این نظرات را مطالعه کرد.
-مارک اندرسون، مؤسس شرکت خدمات رایانه‌ای نت‌اسکیپ درباره‌ی بلاک‌چین می‌گوید:

بلاک‌چین روشی برای کاربران اینترنتی است تا قطعه‌ای از دارایی‌های دیجیتالی یکتای خود را به دیگر کاربران انتقال بدهند. این انتقال تضمین شده، امن است و هیچ‌کس نمی‌تواند مشروعیت آن را به چالش بکشد. عواقب این پیشرفت بسیار اغراق‌آمیز است.

مایکاح وینکلسپکت، مؤسس و مدیر شرکت آمریکایی جم، ارائه‌دهنده‌ی بلاک‌چین نیز در گذشته گفت:

بلاک‌چین می‌تواند یک پایگاه داده، پروتکل یا نرم‌افزار باشد. زمانی که اطلاعات ذخیره می‌شود، دیگر امکان بازنویسی و تغییر آن وجود ندارد. این طراحی باعث می‌شود تا بلاک‌چین، یک سوابق تاریخی دائمی ایجاد کند.

در کتاب «انقلاب بلاک‌چین» نوشته شده است:

بلاک‌چین نه تنها یک فهرست دیجیتالی توزیع شده‌ی پایدار از معاملات اقتصادی و مالی است؛ بلکه می‌توان آن را به گونه‌ای برنامه‌ریزی کرد که هرگونه داده‌ی ارزشمندی را ذخیره‌سازی کند.

ویلیام موگیر (William Mougayar)، مشاوره سرمایه‌گذاری و متخصص بلاک‌چین معتقد است:

در روش سنتی به اشتراک‌گذاری اسناد، افراد باید فایل را برای همکاران خود روی گیرنده‌ای دیگر ارسال کرده، سپس درخواست اصلاح محتوا را از آن‌ها بکنند. مشکل روش ذکر شده این است که شما نمی‌توانید فایل را تا زمان بازگشت یک کپی از آن مشاهده کرده یا تغییر بدهید؛ زیرا برای انجام ویرایش توسط سیستمی دیگر قفل شده است. این روش انجام کار پایگاه داده‌های امروزی است و هیچ دو فردی نمی‌توانند به صورت همزمان به داده‌ای یکسان دسترسی داشته باشند.
بانک‌ها نیز از همان شیوه‌ی ذکر شده برای انتقال و ذخیره‌ی پول استفاده می‌کنند. آن‌ها در زمان انتقال وجه، دسترسی را محدود کرده یا از کاربر می‌گیرند و پس از پایان عملیات، مجوزها را دوباره به وی پس می‌دهند. از طریق گوگل داکس (Google Docs) هر دو گروه می‌توانند به صورت همزمان به یک سند دسترسی داشته و نسخه‌ای واحد را مشاهده کنند. چنین عملکردی مشابه دفتر توزیع شده است. اهمیت سامانه‌های توزیع شده زمانی بیشتر می‌شود که مردم نیز درگیر آن بشوند.
تصور کنید قصد دارید داده‌هایی قانونی را منتقل کنید و این کار را به شیوه‌ی فعلی انجام بدهید. می‌توان به جای انتقال آن بین تمام افراد و ایجاد نسخه‌های ناهماهنگ، شبکه‌ای توزیع شده را برای افزایش صحت داده‌ها به کار گرفت. شما برای انتشار اسناد نیازی به بلاک‌چین ندارید؛ اما اشتراک‌گذاری داده‌ها به این شیوه یک مزیت به حساب می‌آید. هویت و اعتبار آنلاین غیرمتمرکز خواهد شد و هر یک از ما داده‌های خود را خواهیم داشت.

لن خان (lan Khan)، یکی از سخنرانان تد (TED)، بیان می‌کند:

به نظر می‌رسد، بلاک‌چین انقلابی باشد که همه را به بالاترین درجه‌ی مسئولیت می‌رساند. دیگر هیچ تراکنش نادرست، خطای انسانی، ماشینی یا حتی نارضایتی ناشی از معاملات بین طرفین وجود نخواهد داشت. مهم‌تر از همه‌ی موارد بالا، حیاتی‌ترین زمینه‌ای که بلاک‌چین را می‌توان در آن به کار گرفت، تضمین صحت تراکنش‌ها است.

ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، مخترع اتریم در رابطه با بلاک‌چین توضیح داد:

بلاک‌چین مشکل تقلب را برطرف می‌کند. زمانی که در شرق در رابطه با این موضوع صحبت می‌کنم، مردم می‌گویند به گوگل، فیس‌بوک یا بانک‌های خودشان اعتماد دارند؛ اما دیگر نقاط دنیا به سازمان‌ها و دیگر شرکت‌ها اعتماد چندانی ندارند. منظور من آفریقا، هند، اروپای شرقی یا روسیه است. منظور من مناطقی که مردم ثروتمند هستند نیست. برای کشورهای در حال توسعه، بلاک‌چین فرصت‌های بسیاری را فراهم می‌کند.

لری سامرز (Larry Summers)، اقتصاد دان آمریکایی اعلام کرد:

بیت‌کوین از همان کاراکترهایی استفاده می‌کند که دستگاه فکس دارد. یک ماشین فکس مانند مانعی است که جلوی در قرار می‌دهند. جهانی که همه یک نمونه از آن را داشته باشند، بسیار ارزشمند است.

ملانیا سوان (Melanie swan) نویسنده کتاب «بلاک‌چین: طرح جدیدی برای اقتصاد» (Blockchain: Blueprint for a New Economy)، اظهار داشت:

من فکر می‌کنم شبکه‌ی توزیع شده، موج بزرگ بعدی فناوری خواهد بود.

 

سرمایه‌گذاران بزرگ بیت‌کوین

در این بخش می‌توان نام تعدادی از بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاران بیت‌کوین و بلاک‌چین را مشاهده کرد.

Takian.ir BarrySiblert

بری سیلبرت (Barry Siblert)

مؤسس و مدیر ارشد اجرایی «گروه ارز دیجیتالی» (Digital Currency Group):

شرکت آمریکایی گروه ارز دیجیتالی با هدف سرعت بخشیدن به توسعه‌ی سامانه‌های مالی از طریق بیت‌کوین و بلاک‌چین تأسیس شد. گروه ارز دیجیتالی تاکنون روی بیش از 75 شرکت فعال در حوزه‌ی بیت‌کوین سرمایه‌گذاری کرده و در این زمینه به عنوان رهبر جهانی شناخته می‌شود.

Takian.ir BlytheMasters

بلیث مسترز (Blythe masters)

مدیر ارشد اجرایی سابق شرکت «جی‌پی مورگان چیس» (J.P. Morgan Chase) و مدیرعامل فعلی «دیجیتال اَسِت» (Digital Asset Holdings)،
شرکت آمریکایی دیجیتال اَسِت، ابزارهای پردازشی بر پایه‌ی رمزنگاری را به منظور بهبود کارایی، امنیت و انطباق معاملات به خصوص بیت‌کوین، ارائه می‌دهد. این شرکت قصد دارد به کارگیری بلاک‌چین را وال‌استریت فعال کند. این شرکت 60 میلیون دلار در این حوزه سرمایه‌گذاری کرده و اولین مشتری آن جی‌پی مورگان چیس بود که فناوری بلاک‌چین را آزمایش می‌کرد.

Takian.ir DanMorehead

دن مرهد (Dan Morehead)

مؤسس شرکت «پانترا کاپیتال» (Pantera Capital)، معامله‌گر سابق «گلد ساچز» (Goldman Sachs)، مدیر مالی سابق «تایگر منجمنت» (Tiger Management) و عضو هیئت مدیر «بیت‌استمپ» (Bitstamp):

پانترا کپیتال یک شرکت سرمایه‌گذاری آمریکایی با تمرکز روی فناوری بلاک‌چین است که به صورت خاص روی ارزهای دیجیتالی سرمایه‌گذاری کرد. پانترا در سال 2013 اولین سرمایه‌گذاری خود را روی ارزهای دیجیتالی انجام داد و هم‌اینک یکی از بزرگ‌ترین مؤسسات ارزهای رمز پایه محسوب می‌شود. از اولین سرمایه‌گذاری انجام شده، سرمایه‌گذاران صندوق بالا 24 هزار درصد سود به دست آورند. در آخرین برآوردهای صورت گرفته پانترا در 43 شرکت حوزه‌ی ارزهای دیجیتالی سرمایه‌گذاری کرده است. این سرمایه‌گذاری‌ها طیف وسیعی از شرکت‌هایی مانند «پلی‌چین کپیتال» تا «بیت‌استمپ» و ارزهای مانند «آگِر» (Augur) را در برمی‌گیرد.

Takian.ir TylerandCameronWinklevoss

تیلور و کمرون وینکلیواس (Tyler and Cameron Winklevoss):

ادعا می‌کنند تقریباً یک درصد بیت‌کوین‌های در گردش و یک سامانه‌ی دقیق برای ذخیره‌ی کلیدهای خصوصی دارایی‌های خود را در اختیار دارند. همچنین این دو نفر مؤسس شرکت «جمینی» (Gemini) هستند. جمینی اولین شرکت فعال در حوزه‌ی تبادلات ارزهای دیجیتالی است.

Takian.ir MichaelNovogratz

میشل ناوگرات (Michael Novogratz):

میلیاردری که تقریباً30 درصد از ثروت خود را در ارزهای دیجیتالی سرمایه‌گذاری کرده است. وی در سال 2015، 500 میلیون دلار در این زمینه سرمایه‌گذاری کرد و در سال 2017 سودی به ارزش 150 میلیون دلار کسب کرد. وی پیش‌بینی می‌کند ارزش بیت‌کوین تا پایان 2018 به 40 هزار دلار خواهد رسید.

 


موقعیت محلی زیرساخت ها:

 

بزرگ‌ترین زیرساخت‌های ماینینگ در کجا قرار دارد؟

همان‌گونه که گفته شد برای استخراج بیت‌کوین باید مسائل ریاضی بسیار پیچیده‌ای حل شود و برنده‌ی این رقابت بیت‌کوین جایزه می‌گیرد. از طرفی هر بلاک جدیدی که به وجود می‌آید به محاسبات سنگین‌تری نیاز دارد. 21 میلیون بیت‌کوین در بستر آن وجود دارند که تا به حال بیش از 16 میلیون و 500 هزار عدد آن استخراج شده‌اند.

هم‌اینک کشورهای بسیاری در حال استخراج بیت‌کوین بوده و محوطه‌های بزرگی را به سخت‌افزارهای موردنیاز آن اختصاص می‌دهند؛ اما به نظر می‌رسد با وجود ممنوع شدن بیت‌کوین در چین، بزرگ‌ترین مزارع ماینینگ این ارز در چین قرار دارند؛ زیرا هزینه‌های انرژی در این کشور کمتر از مکان‌های دیگری مانند انگلیس و آمریکا است.

گزارش‌های متفاوتی از مقدار مزارع ماینینگ موجود در چین وجود دارد. برای نمونه بر اساس گزارش شرکت اسرائیلی «ای‌تورو» بیش از 80 درصد این مزارع در چین قرار دارند. رقم یاد شده از سوی دانشگاه کمبریج 58 درصد و توسط وبگاه «Investopedia»، 71 درصد ذکر شد.

هر یک از آمارهای ارائه شده که درست باشند، هیچ تغییری در نتیجه ایجاد نخواهد شد؛ زیرا بر اساس قانون 51 درصد هر فردی یا گروهی که بیش از 50 درصد سامانه‌ها را در اختیار داشته باشد، می‌تواند باعث آسیب‌پذیری تمام شبکه‌ی بلاک‌چین بشود. هم‌اینک چین بیش از نیمی از سامانه‌های آن را در اختیار دارد و در نتیجه هر قانون یا اطلاعاتی را که در شبکه ارسال بکند، داده‌ای صحیح در نظر گرفته خواهد شد.

از طرفی قیمت ارز دیجیتالی موردبحث تا سال 2017 حدود 1000 دلار بود؛ اما در مدتی کمتر از یک سال تا نزدیکی 20 هزار دلار نیز افزایش داد. این موضوع بیان می‌کند چین حباب‌هایی بسیار سنگین را در این حوزه ایجاد کرده است و با وجود هزینه‌ی ماینینگ پایین، ارزهای استخراج شده‌ی خود را به قیمتی گزاف به فروش می‌رساند.

چین در گذشته اعلام کرده بود قصد دارد تا سال 2030 سلطه‌ی اقتصادی جهان به دست آورد. به علاوه هم‌اکنون به عنوان بزرگ‌ترین وارد کننده‌ی طلا شناخته شده و به نظر می‌رسد در چند سال گذشته، به منظور جبران کسری بودجه‌ی آمریکا، به آن وام داده است. این اقدامات احتمالاً علاوه بر افزایش قدرت چین برای دستیابی به هدف مورد نظر، باعث کاهش قدرت آمریکا خواهد شد.

با وجود این به علت تصمیم دولت چین برای ممنوعیت بیت‌کوین، بسیاری از افراد نسبت به بسته شدن مزارع این کشور و خلئی که احتمالاً به صورت ناگهانی به وجود خواهد آمد ابراز نگرانی کرده‌اند. به علاوه این خلأ احتمالاً کاهش شدید ارزش بیت‌کوین را به وجود می‌آورد. کارشناسان سه سناریوی مختلف را برای چنین شرایطی در نظر گرفته‌اند:

ماینرها با محدودیت‌های جدید کنار خواهند آمد:

در حالی که طبیعت غیرمتمرکز، بیت‌کوین را به عنوان ابزاری صریح برای مقابله با موانع مالی معرفی می‌کند، مقامات دولت‌های مختلف می‌توانند با تصویب قوانین گوناگون تعداد معادن را محدود بکنند. همچنین با توجه به ممنوعیت «ارائه‌ی ارز ابتدایی» و دیگر فعالیت‌های همتا به همتا، مقامات می‌توانند تجهیزات و زیرساخت‌های مربوط به آن را مصادره کنند. در نتیجه احتمالاً تعدادی از ماینرها به صورت زیرزمینی به فعالیت خود ادامه خواهند داد.

با وجود موارد یاد شده جنبه‌ی مالی در این زمینه به عنوان اصلی‌ترین مشکل پابرجا خواهند ماند. اگر ماینرها هیچ راهی برای تبدیل ارز دیجیتالی به پول نقد قابل استفاده پیدا نکنند، توانایی پشتیبانی از فعالیت خود را از دست خواهند داد و مجبور به تعطیل کردن آن می‌شوند. البته راهبردهایی برای دور زدن ممنوعیت و مشکل بالا وجود دارد؛ اما هزینه‌های نهانی را افزایش داده و حاشیه‌ی سود را کاهش می‌دهد. به علاوه پیامدهای انجام چنین اقداماتی ممکن است بسیار سنگین بوده و ارزش بیت‌کوین را به شدت کاهش دهد.

تغییر چشم‌انداز ماینرهای چینی:

حوزه‌های قضایی دو کشور همسایه‌ی هنگ‌کنگ و مغولستان، به عنوان جایگزینی قابل‌توجه برای ماینرهای بیت‌کوین موجود در چین شناخته می‌شوند. در حالی که چین به ممنوعیت و جلوگیری از این ارز ادامه می‌دهد، هنگ‌کنگ هم‌اکنون در تلاش است خود را به عنوان بزرگ‌ترین میزبان دارایی‌های رمزنگاری شده و وابسته به فناوری بلاک‌چین معرفی کند. با وجود این هزینه‌ی برق مصرفی در این منطقه 3 تا 6 برابر بیشتر از چین است.

علاوه بر هنگ‌کنگ، احتمالاً مغولستان همسایه‌ی شمالی چین نیز به عنوان یکی دیگر از مقصدهای ماینرها شناخته خواهد شد. در حالی که هزینه‌های مغولستان نیز کمی بالاتر از چین هستند، نسبت به هنگ‌کنگ فشار کمتری به ماینرها وارد خواهد شد. به علاوه این کشور از سوی چین و روسیه به ارتباطات اینترنتی از طریق فیبر نوری مجهز شده است و در نتیجه ارتباطی پایدار و قابل‌اطمینان را به افراد مذکور ارائه می‌دهد. این مجاورت با چین احتمالاً بیان می‌کند که چگونه دانش فنی از چین منتقل خواهد شد تا از به دست آوردن پول نقد برای ادامه‌ی فعالیت‌ها اطمینان حاصل شود.

مقیاس سرمایه‌گذاری روی بعضی از پروژه‌ها احتمالاً مانع می‌شود بعضی از ماینرها تعلق‌خاطر مؤثری به محل سکونت جدید خود داشته باشند.

رشد بازار ماینرهای دیگر نقاط جهان:

تعدادی از ماینرهای دیگر ارزهای دیجیتالی محبوب از اقدامات چین در جهت ممنوعیت بیت‌کوین، برای افزایش سهم خود در بازار استفاده می‌کنند. برای نمونه شرکت «بیتفاری» (Bitfury)، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین محل‌های ماینینگ از این فرصت برای به دست آوردن نیروی کار ارزان قیمت و افزایش سود خود بهره می‌گیرد.

ماینرهای حاظر در کشور گرجستان یکی از مناطقی هستند که احتمالاً به دنبال تصاحب بازار خواهند بود. به علاوه هند و ایسلند نیز از هزینه‌ی مطلوب منابع انرژی و تجربه در تجارت بهره‌مند هستند. در مقابل با وجود این که ژاپن و آمریکا اقدامات خود را در صنعت یاد شده گسترش داده‌اند؛ اما نسبت به رقبا هزینه‌های بیشتری را متحمل می‌شوند. با وجود این ممنوعیت بیت‌کوین در چین ممکن است تعادل موجود را تغییر بدهد.

 


چالش های حوزه BlockChain:

 ارزش واقعی بیت‌کوین:

همان‌گونه که گفته شد بیش از نیمی از سامانه‌های ماینینگ در اختیار چین قرار دارد و بر اساس اصل 51 درصد آن‌ها می‌توانند قوانین این حوزه را حتی اگر شامل اطلاعات غلط باشد، تصویب کرده و هر گونه اطلاعاتی را صحیح نشان دهند.

به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ از طرفی عده‌ای از کارشناسان نیز معتقدند هزینه‌ی مورد نیاز برای استخراج بیت‌کوین 800 تا 1200 دلار است و در نتیجه تقریباً تمام ارزش بیت‌کوین فعلی حباب به حساب آمده و هر لحظه احتمال ترکیدن آن وجود دارد. برای نمونه می‌توان به سقوط چندین باره‌ی ارزش این ارز دیجیتالی در طول کمتر از یک سال اشاره کرد. در مقابل بر اساس پیش‌بینی متخصصان این ارزش آن تا 2020 از 50 هزار دلار نیز عبور خواهد کرد و در پایان ارزشی بین 300 تا 400 هزار دلار پیدا می‌کند.

با وجود موارد ذکر شده گروهی از متخصصان شرکت خدمات مالی مورگان استنلی (Morgan Stanley)، معتقد هستند ارزش واقعی بیت‌کوین صفر است. بر اساس یکی از گزارش‌های شرکت خدمات مالی آمریکایی مورگان استنلی، ارزش‌گذاری برای خرید بیت‌کوین کار دشواری است، چرا که بعید نیست این ارز دیجیتالی هیچ ارزشی نداشته باشد. در گزارش آن‌ها که با نام «کشف رمز کردن بیت‌کوین» (Bitcoin decrypted) منتشر شد، هدف قیمت برای این پول دیجیتالی تعیین نشده است.

در بخشی از این گزارش با نام «تلاش برای ارزش‌گذاری بر روی بیت‌کوین»، دلیل سخت بودن تعیین ارزش ارزهای رمزنگاری شده تشریح شده است. بیت‌کوین و دیگر ارز‌های رمزنگاری شده، همچون پول در گردش و طلا نیستند، به همین دلیل ارزش‌گذاری آن‌ها بسیار دشوار است. در نهایت و به عنوان نتیجه‌گیری اعلام شد نمی‌توان برای بیت‌کوین، همچون سایر ارزها قیمت تعیین کرد، به همین دلیل ممکن است ارزش واقعی بیت‌کوین صفر باشد.

همچنین بر اساس نمودار منتشر شده توسط مورگان استنلی می‌توان به سادگی مشاهده کرد که از بین 500 فعال حوزه‌ی تجارت الکترونیک در سراسر جهان، تنها 3 عدد از آن‌ها بیت‌کوین را پذیرفته‌اند. در نتیجه اگر همین تعداد نیز آن را کنار بگذارند دیگر ارزشی نخواهد داشت.

مشکلات و محدودیت‌های بلاک‌چین

به طور معمول هر فناوری جدیدی که به وجود می‌آید علاوه بر مزایای خود، دارای جنبه‌های منفی و محدودیت‌هایی نیز است. بسیاری از افرادی که در صنعت بلاک‌چین فعالیت می‌کنند معتقدند این بستر بیش از حد گسترش پیدا کرده و در حقیقت برای انجام بسیاری از معاملات دیجیتالی نامناسب است.

در ادامه‌ی این بخش تعدادی از محدودیت‌ها و مشکلات بلاک‌چین ذکر شده است.

پیچیدگی مفهوم:

لغت بلاک‌چین هنوز هم یک عبارت کاملاً جدید است. این دستاورد مفهوم رمزنگاری را بیش از گذشته به جریان اصلی رویدادها وارد کرده و این بستر را با پیچیدگی‌های بسیاری مواجه کرده است. با وجود این مشابه تعدادی از صنایع سطح بالا سعی می‌شود با ارائه‌ی توضیحات، راهنماها و عبارت‌های مناسبی، درک آن ساده‌تر گردد.

اندازه‌ی شبکه:

بلاک‌چین نیز مانند تمام سامانه‌های توزیع شده از مقاومت زیادی در برابر بازیگران بد برخوردار نیست، بلکه با حملات مقابله کرده و به مرور زمان رشد می‌کند. این عمل به شبکه‌ی بزرگی از کاربران نیاز دارد. با وجود این اگر شبکه‌ای قوی با تعداد زیادی گره‌ی توزیع شده وجود نداشته باشد، بهره‌مندی از مزایای آن سخت‌تر خواهد شد. البته بحث‌هایی وجود دارد که بیان می‌کنند چنین وسعتی برای بلاک‌چین‌های نیازمند به مجوز بسیار مهلک است. در نتیجه تعیین اندازه‌ی مناسب و نگهداری از آن از اهمیت بالایی برخوردار بوده و چالش آفرین است.

هزینه‌ی تراکنش‌ها و سرعت شبکه

برخلاف سال‌های ابتدایی به وجود آمدن بیت‌کوین که تراکنش‌های آن به صورت تقریباً رایگان انجام می‌شد. این میزان در حال حاضر متفاوت است. برای نمونه تا اواخر سال 2016 در هر ثانیه تنها 7 تراکنش صورت می‌گرفت که هزینه‌ی هرکدام حدود 0.2 دلار بود و تنها 80 بایت داده قابلیت ذخیره‌سازی داشت.

همان‌گونه که گفته شد، از بلاک‌چین علاوه بر ارزهای رمز پایه در زمینه‌های بسیار دیگری نیز بهره گرفته می‌شود. برای نمونه بعضی از دولت‌ها از آن برای ذخیره‌سازی داده‌ها و تاریخچه‌ی دارایی‌های خود استفاده می‌کنند؛ اما این مسئله فشار بیشتری را به ماینرها وارد می‌کند؛ زیرا آن‌ها مجبور خواهند شد بخشی از اطلاعات را به صورت مداوم، چندین باره پردازش و بارگذاری کنند.

خطای انسانی:

اگر بلاک‌چین به عنوان یک پایگاه داده استفاده شود، داده‌هایی که در آن ذخیره می‌شوند باید از کیفیت بالایی برخوردار باشند. داده‌های ذخیره شده در بلاک‌چین به صورت ذاتی قابل‌اعتماد نیستند؛ بنابراین داده‌ها باید به شکلی دقیق در آن وارد شوند.

سامانه‌های بلاک‌چین به مانند پایگاه داده‌های متمرکز از اصل «ورودی زباله، خروجی زباله»  (GIGO) پشتیبانی می‌کنند. به این معنا که اگر داده‌های ورودی اشتباه یا نامعتبر باشند، خروجی نیز نامعتبر خواهد بود.

نقص امنیتی غیرقابل اجتناب:

در بلاک‌چین بیت‌کوین و دیگر انواع آن یک نقص امنیتی قابل توجه وجود دارد. اگر بیش از نیمی از رایانه‌های موجود در شبکه شروع به ارسال اطلاعات دروغین کنند. آن داده‌ها به حقیقت بدل خواهند شد و حمله‌ی 51 درصد رخ خواهد داد. به همین دلیل جامعه‌ی فعال در این حوزه به صورت مستقیم روی روند ماینینگ نظارت می‌کنند تا اجازه و امکان نفوذ ناخواسته‌ای به شخصی داده نشود.

به علاوه امنیت در بیت‌کوین مشابه بازی آرکید «شکار موش کور» (whack-a-mole) است. به محض ضربه زدن به یک آسیب‌پذیری یکی دیگر سر خود را از سوراخ بیرون می‌آورد. تعداد این ضعف‌ها بی‌شمار است و به شدت علاقه دارند سر خود را از حفره‌ی بیت‌کوین بیرون آورده و آن را تهدید کنند.

سیاست‌ها:

از آنجایی که پروتکل‌های بلاک‌چین فرصتی برای دیجیتالی کردن مدل‌های حکومتی را فراهم می‌کنند و ماینرها نوع دیگری از مدل‌های حکومتی را شکل می‌دهند، امکان به وجود آمدن اختلاف‌های عمومی بین بخش‌های مختلف جامعه به شدت افزایش می‌یابد.

اختلاف‌های یاد شده یکی از ویژگی‌های اصلی صنعت بلاک‌چین است و به وضوح پیرامون پرسش‌ها یا رویدادهای انشعاب بلاک‌چین رخ می‌دهند. این مباحث می‌توانند بسیار فنی و قابل‌توجه باشند؛ اما عده‌ای آن را با مسائل سیاسی ترکیب می‌کنند و فرصت‌های جدیدی برای آزمایش‌های حکومتی به وجود می‌آید.

رایانش کوانتومی:

در رایانش کوانتومی به جای بیت دیجیتالی از کیوبیت استفاده می‌شود. برخلاف بیت دیجیتالی، در بیت کوانتومی علاوه بر صفر و یک، حالت سومی نیز وجود دارد که ترکیبی از هر دو به حساب می‌آید. به همین دلیل تعداد بی‌شماری حالت ذخیره‌سازی برای داده‌ها به وجود آمده و سرعت پردازش‌ها افزایش می‌یابد.

تعدادی از کارشناسان معتقدند اگر سامانه‌ای کوانتومی همه‌منظوره‌ای مجهز به 50 کیوبیت به وجود آید، قدرت آن حتی از بهترین ابر رایانه‌های امروزی سریع‌تر خواهد بود. همچنین به علت قدرت پردازشی بسیار بالا پیش‌بینی می‌شود این سامانه بتواند همه‌ی رمزنگاری‌های موجود فعلی از جمله بلاک‌چین را منقرض کند. به همین دلیل عده‌ای از متخصصان از هم‌اکنون شروع به توسعه‌ی الگوریتم‌ها و ارزهای جدیدی مانند «کیو بیت‌کوین» (qBitcoin) کرده‌اند. البته کاربردی بودن این راه‌کارها مورد تأیید قرار نگرفته است.

 


ارز رمزپایه در ایران:

با شروع سال 2017 و افزایش شدید ارزش بیت‌کوین، این ارز در بین مردم ایران نیز مورد توجه قرار گرفت و حتی رسانه‌ی ملی چندین برنامه را برای معرفی آن تولید و پخش کردند.

از طرفی ابوالحسن فیروزآبادی، دبیر شورای عالی فضای مجازی درباره وضعیت بیت‌کوین در ایران گفت:

در حال حاضر مسئله ارزهای رمزنگاری شده در بستر بلاک‌چین مانند بیت‌کوین عظیم است و در سراسر جهان مطرح و مهم تلقی می‌شود؛ همین مسئله باعث شده تا بیت‌کوین توسط بانک مرکزی و شورای عالی فضای مجازی مورد پیگیری، بررسی و شناخت بیشتر قرار بگیرد.

وی ادامه داد:

مطالعه برای پولی جدید یک ضرورت محسوب می‌شود، از بیت‌کوین استقبال می‌کنیم؛ اما باید برای بیت‌کوین یا هر نوع ارز رمزنگاری شده دیجیتال دیگری قانون داشته باشیم.

به علاوه بعضی از منابع خبر می‌دهند که تا پایان سال 96 یا در نهایت 97 ایران ارز دیجیتالی خود را راه‌اندازی کرده، وارد مبادلات اقتصادی می‌کند. از طرفی اعلام شده است به زودی کارگروه برای بررسی جنبه‎های مختلف این فناوری و تولید نمونه‌ی بومی آن ایجاد خواهد شد.

در اوایل سال 96 خبری منتشر شد که نشان می‌دهد بیت‌کوین به صورت رسمی وارد بورس تهران شد. این کار با حضور یک شرکت سوئدی به نام «بِریو نیو ورلد» و قبول سپرده‌های بیت‌کوینی و تبدیل آن به ریال برای سرمایه‌گذاری در بورس تهران انجام می‌شود.

در تیر سال 1396 نیز انجمنی به نام بلاک‌چین ایران تشکیل شد. در وبگاه این انجمن آمده است:

در تاریخ ۶ خرداد ۱۳۹۶ و در خلال جلسات میتاپ “شنبه‌ها با غیرمتمرکزها” که از بهمن ۱۳۹۲ در تهران برگزار می‌شد و به همت سپهر محمدی، تداوم داشت، حاضرین جلسه که همگی از فعالین صنعت بلاک‌چین ایران بودند، تصمیم به ایجاد سازمان مردم نهادی برای جامعه بلاک‌چین ایران گرفتند، لذا با برگزاری انتخابات، اعضای هیئت‌مدیره تعیین گردید. پس از رایزنی هیئت‌مدیره انجمن؛ در تاریخ ۹ تیر ۱۳۹۶ «انجمن بلاک‌چین ایران» (Iran Blockchain Community) اعلام موجودیت کرد. انجمن در اولین اقدام خود گروه‌های تخصصی برای مشارکت فعالین صنعت بلاک‌چین ایران در رشته‌های مختلف تأسیس کرد و گروه‌هایی مثل گروه اتریوم که از فروردین ۱۳۹۵ در تلگرام فعال بودند، نیز به انجمن پیوستند.

لازم به ذکر است شنبه ها با غیر متمرکزها با هدف بحث و تبادل نظر در خصوص ارزهای غیرمتمرکز به خصوص بیت‌کوین و اتریم در تهران برگزار می‌شود.

تعدادی از اهداف انجمن بلاک‌چین ایران را می‌توان در زیر مطالعه کرد:

  •  توسعه فناوری بلاک‌چین در کشور و ایجاد روابط تجاری، علمی و تبادل تجربیات با سایر کشورها و انجمن‌ها
  • ایجاد روابط تجاری نزدیک بین اعضا
  • برگزاری دوره‌های آموزشی عمومی و تخصصی
  • تشکیل گروه انتقال آخرین فناوری‌ها و اخبار حوزه به اعضا تخصصی
  • برگزاری نمایشگاه‌های تخصصی داخلی و بین‌المللی
  • بومی‌سازی دانش فنی بلاک‌چین
  • تدوین استانداردها با همکاری واحدهای ذی‌ربط کشوری

ولی اله سیف درباره خرید و فروش ارزهای رمزی و به خصوص بیت کوین در کشور، اظهار داشت:

بانک مرکزی نسبت به خرید و فروش این ارزها هشدارهای لازم را به مردم می دهد و در کنار آن نیز در تلاش است تا امنیت های نسبی در این رابطه ایجاد شود.

وی افزود:

سازمان بورس و اوراق بهادار در حال بررسی وضعیت بیت‌کوین برای ورود به اقتصاد کشور بوده و هنوز در این مورد به نتیجه نرسیده است؛ بنابراین اگر کارگزاری‌ها اقدام به خرید و فروش محصولات کنند، تخلف کرده‌اند.

سپهر محمدی، یکی از متخصصان بلاک‌چین پیشنهادهای زیر را در رابطه با بلاک‌چین مطرح کرده است:

  • واحد پولی رمزینه با پشتوانه طلا توسط دولت جمهوری اسلامی ایران صادر و معرفی گردد.
  • نه بیت‌کوین و نه ارز ملی رمزنگاری شده کارایی که واحد پولی با پشتوانه طلا خواهد داشت نمی‌تواند داشته باشد.
  • هر واحد پولی می‌تواند معادل یک گرم طلا باشد و تا ده‌ها رقم اعشار قابل کوچک شدن باشد.
  • علناً اجازه بازرسی‌های بی‌طرف برای کسب اطمینان از وجود طلای معادل به‌عنوان پشتوانه این واحد پولی داده شود.
  • صدور و گسترش این واحد پولی می‌تواند افرادی که مایل به نگهداری طلا هستند را به راحتی به خود جلب کند، و به دلیل افزایش دائمی نرخ طلا نسبت به دلار آمریکا و راحتی نقل و انتقال این واحد پولی و امکان انتقال آن بدون نیاز به شبکه بانکی، و همچنین اسلامی بودن آن، اقبال عمومی به این واحد پولی بسیار فراوان خواهد بود و منجر به گسترش سریع این واحد پولی در کشورهای منطقه که به خصوص شبکه بانکی قوی ندارند مثل عراق و افغانستان و سوریه و یمن، و غیر آن‌ها خواهد شد.
  • با گسترش اقبال به این واحد پولی هم ذخیره طلای پشتوانه این واحد پولی افزایش می‌یابد که از جهت امنیت ملی مهم است و هم با سیطره دلار آمریکا مقابله خواهد شد که حتی ممکن است در دراز مدت باعث سقوط واحد پولی بی‌پشتوانه آمریکا گردد.
  • نقل و انتقال راحت این واحد پولی و امکان انتقال آن بدون نیاز به شبکه بانکی منافع ملی زیادی خواهد داشت که دور زدن تحریم‌های ظالمانه ایالات متحده آمریکا تنها یکی از آن‌ها خواهد بود.

نتیجه‌گیری:

بلاک‌چین و بیت‌کوین را نمی‌توان دو موضوع جدا گونه از یکدیگر در نظر گرفت. با وجود این هم‌اکنون انواع مختلفی از بلاک‌چین وجود داشته و بسیاری از افراد آن را یکی از موضوعات انقلابی عصر حاضر و حتی نسل جدیدی از اینترنت می‌دانند که دیدگاه مردم به فضای مجازی را عوض خواهد کرد.

متخصصان اعتقاد دارند بلاک‌چین بستری امن برای انجام تراکنش‌های اقتصادی، ذخیره‌سازی اطلاعات و بسیاری موارد دیگر است؛ اما باید توجه داشت که تا همین لحظه گزارش‌های بسیاری از سرقت ارزهای دیجیتالی، به خصوص بیت‌کوین منتشر شده‌اند که در بستر بلاک‌چین فعالیت می‌کنند.
به علاوه وجود بیشتر سامانه‌های ماینینگ در چین خطر بزرگی برای سرمایه‌گذاران به حساب می‌آید؛ زیرا آن‌ها می‌توانند هر زمان که خواستند، کنترل این بازار را به شکل دلخواه دست بگیرند. همچنین همان‌گونه که در بالا نیز گفته شد، احتمالاً چین قصد دارد از طریق این کار اقتصاد آمریکا ضربه کند.

بلاک‌چین یک فناوری نوظهور است که نیاز دارد تا برنامه‌هایی سازگار با آن تولید شود. همچنین برای استفاده از این فناوری باید مجموعه مقررایت تنظیم شود. به علاوه این فناوری باید بتواند کارآمدی خود را اثبات کند تا بتواند به صورت گسترده به کار گرفته شود. برای نمونه کشوری مانند روسیه اعلام کرده است انتخابات ریاست جمهوری بعدی خود را در بستر بلاک‎چین انجام خواهد داد.

هم‌اکنون برنامه‌هایی نیز درباره‌ی بیت‌کوین در صدا و سیما تولید و پخش شده‌اند؛ اما چرا نباید از کارشناسانی که در این حوزه فعالیت کرده و از مطالعه‌ی کافی برخوردار نیستد بهره گرفت تا جایی که حتی در یکی از برنامه‌های پخش شده، فرد موردنظر روی اشتباه خود پافشاری کرده و بیت‌کوین را «بیت کویین» (Bit Queen) خطاب می‌کند. این در حالی است که در همان لحظه املای صحیح این ارز روی نمایشگر و مقابل وی وجود داشت.

همچنین با وجود این که سرمایه‌گذاری در بیت‌کوین بسیار خطرپذیر و ناامن است و همان‌طور که در متن بالا گفته شد به راحتی ممکن است دارایی مردم از بین برود؛ چرا باید در یک برنامه پرطرفدار به جای ارائه‌ی توضیحات کامل و هشدارهای لازم، آن را عاملی برای دور زدن تحریم‌ها معرفی کرده و مردم را به استفاده از آن تشویق کرد؟

فناوری بلاک‌چین نمی‌تواند به سرعت، اینترنت را تغییر دهد. وینکلسپکت گفت:

موارد زیادی است که این فناوری را به چالش می‌کشد. مردم ممکن است متوجه شوند این فناوری، یک تحول ایجاد خواهد کرد؛ اما نمی‌دانند این فناوری چگونه به بهبود کسب‌وکار آن‌ها کمک می‌کند.

برچسب ها: بری سیلبرت, بلیث مسترز, دن مرهد, تیلور و کمرون وینکلیواس, میشل ناوگرات, وب 3, WEB 3, توکنیزاسیون, شبکه‌ی بلاک‌چین, باج گیری, بانک انگلیسی سانتاندر, Santander, Open market, فین‌تک, FinTech, Don & Alex Tapscott, دان و الکس تاپ‌اسکات, Blockchain Revolution, انقلاب بلاک‌چین, پروتکل بلاک‌چین, بلاک‌چین مجوزدار, بلاک‌چین آزاد, fork, درخت درهم‌سازی یا مرکل, ساختار بلاک ها, زیرساخت‌های ماینینگ, ماینینگ, described as digital ledger, فهرست دیجیتالی توزیع شده, Micah Winkelspecht, مایکاح وینکلسپکت, داگی‌کوین, Dogecoin, Litecoin, لایت‌کوین, اِم‌تی. گاکس, وزارت امنیت داخلی آمریکا, Satoshi Nakamoto, ساتوشی ناکاموتو, cryptocurrency, بلاک‌چین چیست, BlockChain, بلاک چین, بلاک‌چین, بیت کوین, ارز دیجیتال, Bitcoin

چاپ ایمیل